Κύπριες γυναίκες. Μεγαλόψυχες, γεμάτες όνειρα, στόχους, παιδεία. Κύριο μέλημα τους, ο συλλογικός αγώνας. Ένας αγώνας προσφοράς, που δίνει ελπίδα και νόημα σε όλους μας. Την λέξη "Εγώ" την έχουν αφαιρέσει εδώ και χρόνια από τη ζωή τους, δεν υπάρχει, είναι χαμένη. Προτιμούν (και το αποδεικνύουν έμπρακτα) το "Εμείς". Καθημερινά μάχονται με πάθος και είναι δοσμένες ολοκληρωτικά στο όραμά τους, για ένα καλύτερο αύριο.

Με αφορμή λοιπόν την σημερινή ημέρα που είναι η Παγκοσμία Ημέρα της Γυναίκας και η μάχη για ίσα δικαιώματα σε κάποια μέρη της γης δίνεται μέχρι και σήμερα, εμείς μιλήσαμε με μερικές από τις σημαντικότερες γυναίκες του τόπου μας, που με το έργο τους μας κάνουν περήφανους.

Χαρίτα Μάντολες



"Ο μεγαλύτερος αγώνας που έδωσα ήταν αυτός της επιβίωσης, της δικαίωσης, να μάθουμε για τους αγνοούμενούς μας που χάθηκαν άδικα και οι μάνες τους περιμένουν και φεύγουν και από τη ζωή χωρίς να μάθουν για το παιδί τους. Ήταν ένας πολύ μεγάλος αγώνας. Επιμένω και μάχομαι για την ελευθέρωση του τόπου μας, όχι διζωνική ομοσπονδία, συνομοσπονδία, αυτά όλα για μένα είναι αίσχος. Εγώ επιθυμώ απελευθέρωση της Κύπρου, να μπορούμε όλοι να περπατούμε και ο καθένας στο δικό του το σπίτι, Τουρκοκύπριοι, Ελληνοκύπριοι. Όσον αφόρα το θέμα ρατσισμού ή διάκρισης, δεν σκέφτομαι και δεν φοβάμαι κανένα, συνεχίζω τον δρόμο μου, τίμια και πάντα με αξιοπρέπεια".
"Οι γυναίκες πρότυπο για εμένα είναι οι γυναίκες στον αγώνα του 1940 που κουβαλούσαν όπλα να βοηθήσουν τους άντρες στα βουνά, αυτές οι γυναίκες με εμπνέουν ".
"Το μήνυμα που δίνω στις γυναίκες είναι πως πρέπει να είναι πάντοτε με το κεφάλι ψηλά και να συνεχίσουν τον αγώνα για τον τόπο μας, για την απελευθέρωση, να έχουν πάντα στο νου τους το έθνος, την πίστη, την πατρίδα. Πάνω από όλα να έχουν τον Θεό τους, να κρατάνε καλά. Να προσεύχονται, να αγωνίζονται για την οικογένεια με αξιοπρέπεια. Αυτά είναι εκείνα που πρέπει η κάθε γυναίκα να αγωνίζεται για δικαίωση".

Ελένη Θεοχάρους



"Είχα πάντα κύριο αντίπαλο τον εαυτό μου. Εγώ έβαζα τους στόχους, εγώ τους πάλευα. Δεν αναζήτησα συμμάχους και στηρίχτηκα στην σκληρή δουλειά έχοντας πάντα μια ροπή προς το ανατρεπτικό και απροσπέλαστο. Στις 8 Μαρτίου 1986 γέννησα την κόρη μου. Αυτό υπήρξε ένα ορόσημο. Λίγες φορές μπόρεσα να γιορτάσω τα γενέθλια της. Αυτό είναι το τίμημα. Η ζωή δεν είναι αξιώματα και ποτέ δεν με συνάρπασε η δύναμη. Να την κάνω τι; Να εξουθενώσω όσους έχουν άλλη άποψή από εμένα; Η ζωή είναι να βλέπεις το φως στα μάτια όσων έρχονται κοντά σου αναζητώντας στοργή. Το έχω".
"Όσον αφορά τις διακρίσεις, αποφεύγω τους βλάκες. Δεν παλεύονται και είναι πολλοί".
"Είναι πολλές γυναίκες που έχουν συναρπαστικά στοιχεία στην προσωπικότητα τους. Αυτά μου αρέσουν αλλά δεν θέλησα να απομονώσω ένα κομμάτι και να το οικειοποιηθώ. Όσο για τα κόμματα, για πολύ καιρό θα σιγοβράζουν στο ζουμάκι τους. Ήδη κλωνοποιήθηκαν οι μαθουσάλες και οι κλώνοι τους μοιάζουν κακέκτυπα".

Πόπη Χριστοφόρου




"Καθημερινά αγωνιζόμαστε για το καλό των παιδιών μας, της κοινωνίας, να βγάλουμε σωστούς ανθρώπους να πατάνε στα πόδια τους και να έχουν ήθος και αξίες. Αυτός είναι ένας συνεχής αγώνας. Παρόλα αυτά ο μεγαλύτερος αγώνας ζωής είναι η θυσία, η προσφορά και το να βλέπω ανθρώπους που αγαπώ χαμογελαστούς και αυτό το σκέφτηκα τώρα αντικρίζοντας την κόρη μου με τα ροζ της τα γυαλιά και με ένα χαμόγελο όλο Άνοιξη".
"Η αλήθεια είναι ότι δεν βίωσα ποτέ μου ρατσισμό. Δεν αγωνίστηκα ποτέ ως γυναίκα, αγωνίζομαι πάντοτε ως άνθρωπος. Ο αγώνας που κάνουμε από το Μαρί και μετά σίγουρα είναι ένας δρόμος δύσκολος, όμως δεν πιστεύω πως αν ήμουν άντρας θα άλλαζε κάτι. Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι".
"Πρότυπο γυναίκας για εμένα είναι η Παναγία, η Αγία Αικατερίνη, η Αγία Αναστασία Φαρμακολύτρια, η Αγία Φιλοθέη Αθηναία. Αυτά είναι τα πρότυπα που πρέπει να έχει οποιαδήποτε γυναίκα, σίγουρα υπάρχουν πρότυπα και στην πολιτική και στο θέατρο και στις τέχνες".
"Το μήνυμα που θέλω να δώσω στις γυναίκες είναι πως τα πρώτα 100 χρόνια είναι τα δύσκολα, τα δεύτερα είναι πιο εύκολα και η ζωή είναι γυναίκα!".

Στέλλα Κυριακίδου



"Μεγαλύτερες μάχες που έδωσα αφορούσαν την προσωπική μου μάχη με τον καρκίνο του μαστού, μια εμπειρία που μοιραζόμαστε χιλιάδες γυναίκες . Όχι δεν ένιωσα να βιώνω ρατσισμό αλλά σίγουρα υπάρχει σε πολλούς χώρους εργασίας, στην πολιτική κι αλλού".

"Γυναίκες πρότυπο για εμένα είναι ή Helen Keller και ή Marie Curie".
"Το μήνυμα που δίνω στις γυναίκες είναι, να φροντίζουν τον εαυτό τους , να τον αγαπούν και να διεκδικούν ".

Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε Χρόνια Πολλά σε όλες τις γυναίκες!